वर निय आभाय
खाली कायी भुई
असवांचा पाऊस माझ्या
नाचे मोर थुईथुई
रीती नभशाला
पीळ काळजाला
पिंगा घालतो वारा
मलुल शिवारा
पानवल्या डोळ्यांचा
नवस आभाळाला
बाई पांभर नांदवली
वटी नवी ग बांधली
रिमझिम पान्या साठी
माझी पांभर थांबली
सालाची ग पेरणी
कोबं ह्रदयी अंकुरला
धन्याच्या ग डोळ्यातून
थेंब थेंब मिरूग बरसला
संतोष पाटील
![](http://linkmarathi.com/wp-content/uploads/2021/09/WhatsApp-Image-2021-09-14-at-5.30.29-PM.jpeg)
मुख्यसंपादक