बंदिस्त कारावास – कैदी

ना कुणाचा सहवास
ना कुणाचा इथे प्रवास
सकल जग भासे भकास
मी भोगतोय इथे बंदिस्त कारावास

आमच्याच अंतरंगात आम्ही
शोधत असतो आमचेच मन
दैनंदिनी आम्हा स्वकीयांच्या
मार्गाकडे रोखून असतो नयन

काय सांगावी,
कुणाला आमची व्यथा
जरी लिहिली तरी
कोण वाचणार आहे आमची कथा

हौस होती म्हणून इथे नाही आलो
अत्याचाराच्या कचाट्यात सापडलो गेलो
विश्वासघातकी नजरेला बळी पडलो
आणि जन्मठेपेच्या शिक्षेला पात्र झालो

केला जरी गुन्हा
तरी काळीज मात्र लेकरांसाठी तुटतो
आईच्या आणि बायकोच्या डोळ्यांत
आम्ही आमच्याच सुटकेची आशा बघतो

आज माझ्या अश्रूंनीच मी न्हालो
स्वतःच्याच अंतरंगात पुन्हा एकदा बुडालो
बंदिस्त असलो म्हणून गप्प नाही बसलो
कुणाच्यातरी लेखणीचा भाग बनून गेलो….

• विजय वैशाली दत्ताराम पराडकर
  ( आण्णा )

अमित गुरव

मुख्यसंपादक